Gay Erotic Stories

Bruno ishte një oficer i ri italian, që në bazë të një marrëveshje ndërqeveritare, kish ardhur të jipte përvojën e tij për kontrollin e lëvizjeve detare. Ai ishte një zeshkan i këndëshëm, me sy të shkëlqyer e të sinqerte, e me një buzëqeshje joshëse që të bënte menjëherë për vete. Andi ishte ushtarë i rradhës. Kish bërë një kurs për aparaturat dhe e kishin sjellë në këtë repart. Ai të tërhiqte menjëherë vemendjen se ishte jo vetëm djalë i bukur, por edhe i butë e pafjalë, që njerëzit u thonë,” për t’u pirë në kupë.” Ata punonin bashkë në një pikë vrojtimi, majë një mali, nga ku shiheshin hapsirat e pamata të detit, e ku të dukej, sikur ishe zoti i saj. Kur nuk kishin punë dilnin majë një shkëmbi e aty sodisnin detin dhe fjaloseshin, duke zbuluar diçka nga njëri tjetri. Aty morën vesh, që ishim nga qytete bregdetar dhe kishim një dashuri të veçantë për detin. Bruno i tregonte Andit, se si i kalonte pushimet në një vilë që kishin në bregdet, vend që ishte mjaft i rrahur nga turistet veçanrisht englez prej të cilëve kishte mësuar shumë gjëra si edhe gjuhën në perfeksion. Edhe Andi e fliste anglishten, por italishten e fliste mjaft mirë. Miqësia me Brunon kish bërë që të përmirësonte theksin dhe t’i jipte të folurës disa nuanca të jugut, siç i kishte Brunoja. Andi ishte bërë kurreshtar, se çfarë tjetër, përveç gjuhës, kishte mësuar Bruno nga anglezët? Andi nuk kish qënë ndonjëherë jashtë shtetit, prandaj ndigjonte me endje ato që i tregonte Bruno për vendin e tij. Ndonjëherë ato ishin befasuese për Andin, sidomos kur kishin të bënin me plazhet nudiste dhe problemet tabu të seksit me meshkuj. Ai e dinte se edhe këtu tek ne ka djem që kanë qejf, por Andi nuk dinte gjë konkrete për to. Prania e italianëve kish bërë që të përmirësoheshin kushtet e jeteses në pikën e vrojtimit. Krahas të tjerave ishte ndërtuar dhe një banjo e mirë me dy të ndara dushi. Një ditë Andi kish shkuar të laheshe, kur pas tij hyri Bruno. Andi ishte i turpshëm dhe se si u ndje nga prania e mikut. Por Bruno filloi të zhvishej dhe pas pak ishte tërësisht lakuriq. Andi, që kish ngadalsuar veprimet e tij, po shihte me kurreshtje trupin e bukur të Brunos. Ai ngjasonte me skulpturat romake të cilat kishin sjell deri në ditët tona adhurimin për bukurinë fizike. Andi shikonte me gjysmë syri edhe”rushin” gjysmë të fryrë të Brunos, duke konstatuar se i tiji, ishte gati dy herë më i madh. “Ç’më shikon ashtu?” tha Bruno.”Ke qejf të të zhvesh unë?” Andi ndjeu se si faqet filluan t’i digjnin nga turpi. Atij i kish rastisur që shokë të tij të laheshin të zhveshur, por ai kurrë nuk ishte zhveshur para të tjerëve, përveç se në kontrollin ushtarak. “Po mendoja se ke një trup si modelet e skulptorëve.” “Kam qënë edhe unë një herë model por e di ti se modelët janë shpesh edhe dashnorët e skulptorëve?” “Po ti?” “Sigurisht edhe unë kam qënë.” Andi e mori për shaka. Pastaj u kthye me shpindë nga Bruno dhe i uli të mbathurat ngadalë. Bruno i doli përpara dhe duke ia para me sy vlerësues i tha: “Mama mia, sa të madh e paske? Tani Andi ishte skuqur nga maja e kokës deri tek këmbët. Ai vuri duart përpara që të mbrohej nga vështrimi ekspert i Brunos. “ Hiqi duart, se nuk ta merr njeri!” i tha ai dhe duke ia larguar duart ia rrethoi me dorë. Ngrohtësia dhe dora e butë bën një efekt magjik mbi karin e Andit. Ai pati një ngritje të menjëhershme, të cilin edhe Andi nuk e priste. “ Ah!” ofshani Andi dhe desh të çlirohej, por Bruno e përmblodhi, duke e shtërnguar më fort. Trupat e tyre të ngrohtë ishin takuar me njëri tjetrin dhe ndërsa Bruno ia fërkonte Andi, megjithëse i pëlqente, tentonte të lirohej. Por pa dashur ai po provonte një ndjenjë të re të paprovuar gjë që e bëri të mendojë: “Mos vallë po reagoj si shumë?” Ai pa fytyrën e Brunos që ishte fare pranë tij e mbylli sytë, që të evitonte përplasjen e pashmangëshme të buzëve të tyre. Bruno kishte një puthje gjithë afsh. Gjuha e tij gjeti hapsirë të futej në gojën e Andit për ta zhvirgjëruar atë, pasi ishte hera e parë që ai puthej me një tjetër, aq më tepër me një mashkull. Kur kish qënë i vogël dhe i bukur siç ishte, nuk kish shpëtuar pa e kapur për bythe nga djem më të rritur, apo kur ia kishin mbështetur dorën mbi karin e tyre të fryrë, por gjithëçka kish mbetur me kaq dhe u desh një rast i tillë që t’i kujtonte. Ndërkohë Bruno filloi ta puthte në gjoks e më poshtë. “Mos vjen njeri?” pyet me frikë Andi. “Dera është e mbyllur. pastaj po lahemi e ç’të keqe ka këtu?” U futën nën rrjedhën e vakët të dushit. Rryma ishte e fortë dhe kur përplasej në trup dukej sikur të masazhonte. Filluan të sapunisnin njëri tjetrin. Bruno ishte i pari që e bëri këtë. Kur arriti provoi t’i fuste gishtin në vendin delikat, por Andi nuk ishte ende i përgatitur për një gjë të tillë, kështu që Bruno vazhdoi ta bënte atë nga përpara, duke i fërkuar rrushin e ngrehur të Andit, që tashmë shfaqej me të gjithë bukurinë e tij. Bruno nuk e zgjati më tej, por u përul e filloi t’i a lëpinte me zjarr. Ky ishte preludi i operas argëtuese që përgatitej të luhej. Pastaj e futi në gojë dhe me gjithë dëshirën e mirë, mundi të mbante vetëm gjysmën. Andi e shihte skenën nga lartësia e trupit të tij. I dukej diçka mahnitëse, e cila e guduliste dhe e eksitonte njëherësh. Pa e kontrolluar veten ai i vuri dorën mbi kokën e Brunos dhe filloi t’ia shtynte për t’ia futur më thellë, gjë që e vuri Brunon në vështirësi, pasi edhe ai nuk ishte një karëthithës i sprovuar. Andit nuk i duhej shumë, që ngazëllimi që i sillte thithja t’a bënte t’i derdhej. Sperma e tij vigjirore shpërtheu me vrudhë, për të thyer atë pengesë turpi që e mundonte e për ta çliruar nga paragjykimet. Fundja ai ishte kaq i lumtur në ato çaste triumfi dhe për të nuk kish rëndësi se kush ndodhej poshtë tij. Bruno e pështyu spermën e mbetur në gojë dhe përcolli atë që kishte në grykë. Andi kish filluar të dridhej, pasi pak nga pak nga ekstaza po zbriste në realite. Pas kësaj ai nuk ishte më ai i pari, pasi ia kish derdhur shokut në gojë. Por e ngushullonte fakti se fundja nuk ishte faji i tij, pasi ai deshi vet. Bruno u ngrit në këmbë dhe e vuri re në fytyrë, mëdyshjen e Andit. “ Përse shqetësohesh? Nuk të pëlqeu? Kështu ndodh kur e ke për herë të parë, por do mësosh edhe marifete të tjera e atëhere do të kënaqesh më shumë.” Andi nuk foli. Me vete thonte se kjo ishte hera e parë dhe e fundit… Edhe në tryezën e punës nuk folën. Bruno i hidhte ndonjë vështrim, por Andi bënte sikur nuk e vinte re. Kështu kaloi pak kohë dhe çdo gjë u rikthye si më parë. Andi kish kohë që nuk kish qënë në shtëpi. Megjithëse qyteti ishte afër me pikën e vrojtimit ai nuk kish patur rast të largohej, pasi kishin qenë në gatishmëri. Kështu kur i dhanë leje, qe mjaft i kënaqur që do të kalonte një fund jave me prindër e motrën e tij. Të premten pas dite, pasi u lustrua dhe u pastrue mirë e mirë u bë gati për t’u nisur. Tek hyrja e pikës takoi Brunon, i cili po e priste me fuoristradën e tij. “Eja të zbresim bashkë!” i tha Bruno. Andi hodhi çantrën në sedilen e pasme dhe u ul përpara. Makina gjarpëroi nëpër rrugën malore të pa asfaltuar, deri sa zbriti poshtë në bregdet. Përkrah ishin ndërtuar shumë lokale e hotele, disa të vogla e disa të mëdha. Ç’është e drejta disa prej tyre ishin me të vërtet të bukura dhe gatuhej mirë, aq sa ta kishte ënda t’i vizitoje. Pikërisht atëhere erdhi dhe propozimi i Brunos që të pushonin e të pinin një kafe. Andi kish hallin se mos mbetej vonë e nuk do të gjente makinë, por Bruno e siguroi se po të ishte nevoja do ta shpinte ai. Kështu zbritën dhe u ulën në një verandë të bukur përball detit. Frynte një erë e lehtë e kjo sikur zmbrapste vapën që kish mbretëruar gjithë ditën dhe që donte të qëndronte ende me kokëfortësi. Kafeja e vogë u bë me bisht e pastaj u zëvendësua me gota vere e haje të shijëshme . Andin e kish marrë uria e duke harruar ato që mund të kishin përgatitur në shtëpi për të, i hëngri të gjitha. Në kulmin e lezetit, degjoi Brunon t’i thotë: “A pushojmë pak në hotel?” Andit i mbeti çapa në fyt. “Do të mbetem vonë për në shtëpi.” “ E ç’bëri një orë më parë apo më vonë. Pastaj të thash se do të të shpije unë.” Andi u përtyp pak me mëdyshje, por Bruno ishte kaq bindës sa u deturua të pranoi. Kur po ngjisnin shkallët Andi kishte një dridhje të letë që i vinte nga të papriturat që e prisnin pas asaj dere të bardhe e me kornizë klasike. Për një çast humbi sensin e ndodhjes, pasi i dukej vetja, si në një hotel italian. Dhoma ishte e vogël, por komode. Një shtrat dopio zinte mesin e dhomës, ndërsa përreth ishin komodinat e raftet që nuk kish ndërmend njeri që t’i përdorte. Sapo u futën në dhomë, Bruno mbylli derën dhe pa humbur kohë e përmblodhi Andin me një të puthur frymëmarrëse. Andi e kish lëshuar vehten në duart e shokut, duke iu bindur të gjitha dëshirave të tij. Bruno filloi t’i zbërthente uniformën, gjë që filloi ta bënte edhe Bruno. Ky lloj striptizi kolektiv, pas pak kohë i la të zhveshur e karngrehur. Ashtu siç ishin pranë njëri tjetrit u shtrinë në krevat. Bruno i hodhi një këmbë sipër trupit të Andit, kari i ngrehur i të cilit, iu mbështet në kanalin që të shpije në vendin e kërkuar. Kurse kari i Brunos i ishte mbështetur mbi kofshën dhe barkun e Andit, duke e provokuar me ndjesit që krijonte dhe që Andit kish filluar t’i i dukeshin të këndëshme. Bruno e puthte dhe i thoshte: “Andi! Sa i mrekullueshëm je. Ti je partneri me i mirë që kam patur të bëj.” “Dhe ata janë shumë?” “Mjaft”. “Ka kaq djem të gatshëm për ta bërë.” “Më shumë se ç’e mendon ti. Por disa kanë naze shumë deri sa të dorzohen.” “Po unë?” pyeti Andi. “Ti, si djalë i mirë që je nuk pate naze fare.” Andi qeshi nën buzë dhe e tërhoqi Brunon pas vetes që të mos dukej i lënë. Pas një petingu të gjatë, Bruno u shtri përmbys, që t’i jipte rastin Andit që t’i hipte. Andi veshi prezervativin, e leu të gjithë gjatësinë me pak gel për flokë dhe i hapi mollaqet që t’i shihte vrimen. Duke e mbajtur me dorë, ia afroj kokën tek vrima dhe, duke qënë i sigurtë se ishte në vendin e duhur, e shtyu përpara me forcë. Nuk qe ndonjë vështirësi që koka të futej mbrenda, megjithëse pak shtërngueshëm. Ndërsa Bruno rrudhte fytyrën, Andi ndodhej në stratosferë. Nuk kish provuar ndonjëherë të qinte femër apo mashkull, kështu që ky ishte zhvirgjirim i parë për të. Kur arriti në fund, megjithëse e kishte të madh, i erdhi keq që nuk e kish edhe disa cm më shumë. Kjo dëshirë idiote i lindi pa e kuptuar as vet, se me të ku do të arrinte. Filloi të pomëponte. Trupi i ngrihej lart e pastaj rrasej mbi kurrizin e Brunos, i cili kish hapur mollaqet që t’i futej akoma më thellë. Andi merrte frymë me vështirësi nga”entuziasmi i lojës”. Bruno ktheu kokën dhe e afroi ta puthte. Andi nuk vonoi, që të zgjasë gjuhën e tij sa më thellë në gojën e Brunos, gjë që tregonte se po mësonte shumë shpejtl Të dy ishin në ekstazë. Atëkohë Brunos iu derdh. Kurse Andi vazhoi edhe pak e pastaj u çlirua edhe ai. Ndenjën mbi njëri tjetrin edhe pak kohë. Andit iu duk se tani e kreu detyrën dhe ishte koha të ikte, pasi muzgu ishte bërë i thellë. Kur arritën tek shtëpia e Andit ishte natë. E motra doli e para dhe iu hodh në qafë për ta përqafuar. Atëhere vuri re italianin bukurosh që ishte me të vllanë. I dha dorën, për ta përshëndetur, por kontakti me të i krijojë mornica në trup. Bruno desh të ikte, por motra e Andit nguli këmbë. “Ejani në shtëpi. Si të vini deri tek dera e të mos futeni mbrenda është fyerje për ne.” Të njejtën gjë bënë edhe prindët e Andit dhe ai hyri brenda. Shtëpia e Andit ishte një vilet e vogël, që dikur duhet të kish qenë mjaft e bukur. E kish ndërtuar gjyshi. por koha kish bërë të sajën e tani duhej një dorë para për ta reabilituar. Në dhomë tryeza ishte e përgatitur . U shtua pjata e Brunos që e vunë në krye të vendit. Në familje pak a shumë e flisnin të gjithë italishten, kështu që Bruno nuk kish problem për të komunikuar. U ngritën dolli për njërin e për tjetrin dhe sa më shumë gota ngriheshin aq më e ngrohët bëhej pritja. Andi e vuri re si i shkëlqenin sytë të motrës, që nuk ndaheshin nga Brunoja. Po kështu i mbetën sytë të ëmës, që sigurisht mendonte se sa mirë do të ishte në se Bruno fejohej me të bijën. Por Bruno, megjithëse shumë i dashur e i sjellshëm me te gjithë, tani për tani ishte i zënë, pasi dashuronte Andin. Kur u bë mjaft vonë Bruno desh të ngrihej, por të gjithë familjarët e Andit, i thanë njëzëri, se s’kish si ikte i pirë e i vetëm. Brunos iu mbush mendja. Telefonoi tek të tijët për t’i thënë se nuk do të vinte atë mbrëmje e kështu përfunduan në dhomën e Andit. Atij i kishin shtruar në një divan që bëhej një shtrat dopio i mirë. Kurse Andi kish krevatin e tij tradicional. Por këtë natë ai ishte i panevojshëm pasi divani ishte i mjaftueshëm për të dy. Andi ndjehej i pirë dhe desh të flinte, por Bruno nuk e la, duke i thënë se vetëm një i marrë mund të humbëte një natë kaq romantike. Fikën dritën dhe u çveshën lakuriq. Nga drita që vinte nga rruga mund të shihje siluetën e tyre të bukura, që ishin afruar pranë njëri tjetrit dhe ashtu në këmbë siç ishin kishin filluar një rit seksual përkëdheljesh. Andi nuk e kish menduar kurrë se do ta bënte në mënyrë kaq intensive dhe nga pija nuk ishte i sigurtë se deri ku do të shkonte. U shtrinë mbi shtrat. Bruno e lëpinte me zjarr në të gjitha pjesët e ndjeshme të trupit, deri sa arriti tek rrëzët e kofshëve, tek qeska e boleve e në gjatësinë e karit të ngrehur të Andit. Pastaj i ngriti pak këmbët e filloi të përkëdhelte me gjuhë vrimën e ngushtë të Andit. Desh të protestonte por kjo e gudulisi dhe i dha kënaqësi. Duke e parë Andin të dembelosur, Bruno mendoi t’i gjej punë. U shtri në drejtim të kundërt me të, e kalëroi dhe ia afroi karin tek goja e tij. Andi, megjithëse i dehur, ktheu kokën pak menjëanë, por kari i ngrohët i Brunos kish filluar ta provokonte. Ai po mendonte me vete, se çfarë kënaqësie ndjen partneri kur e ia lëpin atij tjetrit. Fillimisht me buzë të mbledhura e preku majën e kokës. Pastaj i lëroi pak buzët. Por jo,jo , ai nuk do t’i lëpinte. Në këtë kohë ndjeu se Bruno i kish futur gishtin në bythë. nga dhimbja hapi gojën dhe thirri. Në këtë çast kari i Brunos gjeti hapsirën e nevojshme që t’i hynte në gojë. Bruno filloi t’ia lëpinte vrimën përsëri. Andi, nga kënaqësia sikur u qetësuar. Fundja edhe kari i Brunos nuk ishte aq i keq. Ai nuk mund t’a merrte të gjithë, por të provonte paksa, vetëm kokën. Bruno sa më agresiv bëhej me vrimën e Andit, aq më shumë e shtynte karin e tij. Andit i dukej sikur po i merrej fryma. Luante kokën nga një anë apo tjetrën që të gjente hapsirë për të marrë frymë, kurse Brunos i dukej se atij po i pëlqente dhe kish filuar që t’a rrotullonte në gojë. Kjo i dha zemër që me një kolpo ta shpinte gati në fund të grykës së Andit, i cili sa nuk u mbyt. Por kjo qe vetëm për një çast, pasi Andi për pak ia kafshoi dhe ai e nxorri. “Desh më mbyte,” i thotë Andi i revoltuar, ndërsa Bruno u shkri së qeshuri nën zë. “ Sa i padjallëzuar je.Te gjithë duan t’ia bëjnë shërbimin sa më të mirë e deri në fund, kurse ti me naze. E po si gjithë të tjerët. Do të të mësoj një truk të ri se si i bëhet qejfi vetes?” Ai ngriti këmbët si në vertikale pastaj e përtheu trupin përpara deri sa kari i tij iu afrua në gojë. Ai e hapi gojën e filloi ta thëthije. Andi kish mbetur si i shashtisur, se nuk i kish shkuar mendja se mund t’i bente vehtes një auto-minet.(minte-quhet akti seksual që kryhet në gojë). Megjithë fjalët Bruno nuk kish mendje që të hiqte dorë nga kjo natë e këndëshme. Për ta ngrohur më shumë ai i kërkoi t’ia fuste. Pasi ia mbështeti këmbët në supet e Andit e la të lirë që t’ia fuste. Andi tashmë kish fituar një farë përvoje dhe nuk e zgjati shumë, pasi nata në- verë është e shkurtër dhe nuk vonon që të zbardhi. Përsëri ia futi të gjithë e qëndroi. Po shihte nën vete fytyrën e bukur të Brunos, e cila mezi dallohej në dritën e dobët të dhomës. Kjo e qetësoi. Se ç’kish diçka të magjishme në atë fytyrë të cilën Andi e ndjente se kish filluar ta dojë. Kjo ia shtoi zjarrin dhe ai u ngjesh më shumë. Ashtu të mbledhur siç ishin, kish dëshirë t’a përmblidhte e të futej në të. Por dhëmbët e bardhë që shëndrisnin në errësirë e bënë vetëm që të mbështeste buzët e ta puthte me zjarr. Pastaj filloi t’a pompoi gjithënjë e më fort, deri sa vala e nxehtë e spermës, doli me vrulle duke e bërë të dridhej nga argasmi. Pastaj e lëshoi veten. Ishte rradha e Brunos që ta puthte e ti thonte nja dy komplimenta, pasi e ndjente veten të kënaqur. Brunos nuk i ishte derdhur akoma. E pyeti me takt: “Andi ke qef ta provosh edhe ti?” Andi nuk po kuptonte se çfarë duhet të provonte. Bruno ia ngriti këmbët e filloi t’ia takonte në vrimë. Kjo e guduliste por e ndjeu që nuk ishte ende i gatshëm për një gjë të tillë, e Bruno nuk nguli këmbë. Për ta shpënë qejfin e tij deri në fund i hypi kaluar Andit dhe filloi t’i binte me dorë, deri sa sperma e tij u derdh mbi gjoksin e tij. Kjo qe e papritur për Andin, i cili mendonte se ai do ta mblidhte me dorë. Sa keq që nuk mund të përdornin dushin që ishte në korridor nga që mungonte uji. Të nesermen shkuan në plazh. Si ditë pushimi që ishte të gjithë i gjeje aty dhe kështu që patën rastin të takonin plotë shokë të Andit, që e bënë Brunon pa mend. “Andi paske kaq shokë të bukur dhe nuk e ke bërë ndonjëherë me ta?” “Ata nuk janë gej.” “E pastaj? Yë gjithë djemtë e bukur janë kandidatë potencial për t’u qirë. Te gjithë të zgjuarit janë biseksual. Nuk e di ti se ato që kanë më shumë sukses në çdo shoqëri janë biseksualë. Kam dëgjuar se edhe këtu tek ju, shumë meshkuj ne beqarnin e tyre e shuajnë epshin me djem të rinj.” “Kjo ishte kur nuk gjeje femra, por tani ka sa të duash , aq sa na kanë mbetur edhe për eksport.” “Mos e thuaj atë fjalë, se edhe djem eksporti gjenë sa të duash. Këtë e themë nga përvoja personale. Kur të vish mik tek unë në Itali, do të dërgoj të vizitosh disa vende që do të kesh rastin të vërtetosh fjalët e mija.” Rruga e kthimit dredhonte buzë detit. Bruno ishte i kënaqur. Kish kaluar një fundjave të këndëshme e plot ngjarje. Ai shihte Andin që kish pranë vetes dhe i dukej sikur kish ndryshuar këto ditë. Mjekra një ditore e tregonte më të rritur, kurse sytë i kish ende të pastër e fëminor. “Andi! Si shpjegohet që u bëmë kaq shpejt miq? Ka diçka brenda teje që ma mban sekret.” “Jo asgjë të betohem.” “Po atëhere si u dorëzove aq shpejt?” Andi qeshi. “Ne i adhurojmë të huajtë dhe për hir të miqësisë ia plotësojmë të gjitha dëshirat…” Komentet ne Olidi25@yahoo.com