Gay Erotic Stories

Kisha disa kohë qe kisha porositur një "Mercedes" dhe ai me se fundi arriti. Kur e pash u gëzova së tepërmi, pasi i kalonte te gjitha pritshmërit e mia. Bëra një xhiro me të dhe pastaj u kujtova që në një dyqan në rrugën e Durrësit kisha parë një unazë me stemën e Mercedesit dhe vrapova ta ble. Nga qe dyqanet e arit janë disa, se mbaja mend ku e kisha parë, kështu që fillova të kontrolloj vetrinat një nga një. Kur u afrova pranë dyqanit tek agjensia ajrore pash një djalë të ri që ishte përkulur e po admironte një varëse floriri, që ishte me të vërtet e bukur. Pasi pash pak dhe ai s'po lëvizte nga vendi i themë: - Çfarë zgjodhe? Ai u ngrit, ktheu koken dhe më pa sikur desh të më vlersonte. - Më pëlqen kjo varsja me një mandalion me germën R. Nuk e pritësha të më përgjigje. Më e zakonshmja do të ishte; “Ç’të duhet ty?” Por ja që ai u përgjegj me mirësjellje, gjë që kurrajoj ta pyes: - Do ta blesh? Ai tundi kokën duke shtrembëruar buzët sikur do të thonte:Parat! E pash në fytyrë. Ishte një djalosh i bukur me tërë kuptimin e fjalës. Dukesh tip i çëiltër dhe muhabeti që bëmë e tregonte të komunikueshëm. - Sa kushton? - Nuk e di, por shtrent besoj. - Sa shtrenjt? - Rreth 100mije të vjetra. Po e shihja i menduar. Ndoshta nga që më plqeu , apo nga që isha në qejf i thash: - E kur mund t'i besh parat? - Asnjëherë. - Dëshëron ta blejë unë? Ai më pa në mënyrë pyetse. - E përse kaq bujar me mua?. - Të themi se më pëlqen . Ai sikur u skuq pak. Për të mos prishur muhabetin i themë: -Merre si një borxh, të cilin do të ma kthesh kur të kesh mundësi. Ai po rrinte i menduar e pastaj sikur e mblodhi e më thotë: - Ç'më prallis. Ti as më njeh dhe paske besim të më huash një shumë të tillë. - E pse jo, me garanci. - Cila është kjo garanci? - Bukuria jote. Tani e kapi fillin e propozimit. Ra një heshtje, sepse s'po dinte si të vepronte. Ishte një luftë e mbrendëshme, që duhet mjeshtëri dhe fjalë për ta përshkruar, por e di që doni t’i bie shkurt dhe unë ashtu po bëj. - Pse ia vlej kaq? - Për mua po. Më dukesh djalë i mirë me shumë ëndra sikurse edhe unë në moshën tënde. Kjo është si një prallë e fatit. Ja u takuam dhe u njohëm. unë sot jam në qejf se jam bërë me Mersedes, - dhe i tregova makinën që llamburiste pak më tej. Ai pa makinën pastaj ktheu kokën edhe një herë nga zinxhiri, e pasi e mblodhi mendjen me tha: - Qofte e bërë. - U futëm në dyqan dhe pas pak dola me zinxhirin e tij në xhep. Ai po priste t'ia jipja, por unë u drejtova tek mercedesi që llamburitëte nga rrezet e diellit. - Hip!- i themë. Ai u përkul në hyrje e duke më parë më thotë: -Një gjë ta kemi të qartë që tani. Unë do të jem aktiv ndërsa ti pasiv. - Hip një herë se merremi vesh. Ai hipi dhe makina u nis. - Mund ta di si quhesh? Në se do të ma thuash sigurisht… - Albes. - Bukur. Zinxhirin e more me R kurse emrin me A. Ai më pak vëngër e pastaj me tha: - Ke të drejtë. Mua më quajnë Roni dhe ky është emri im i vërtet. - Faleminderit për besimin. - S’ka përse. Në këtë mes më i rrezikuari je ti dhe jo unë. Në se ti më beson kaq shumë atëhere s’ka arsye të mos të të besoj dhe unë. - Ku ke dëshirë të shkojmë? Roni mblodhi supet. - Do të pëlqeja një vend të afërt. - Ke qejf të shkojmënë tek "Shato Linza" apo ndonjë tjetër. - Më mirë tek Linza, se kam dëshuar shumë për të por s’kam qënë ndonjëherë. Makina morri kthesen në parkezhin e hotelit. U futëm mbrenda. Klientet kishte mjaft, pasi kish ardhur një grup turistik që kish zënë vend atje. Porosita një dhomë dhe u futëm në lokal. Kamarierët e gatshëm të shërbenin nuk vonuan të sillnin porositë tona të cilat u përsëritën pas pak. - Roni! Mos pi shumë, se do të thuash më deve. - Më mirë kështu se nuk merr vesh ç'bëhet. - Ashtu hë...Dëshëron të luash rolin e engjëllit, duke më lënë mua atë të djallit. - Jo,jo, nuk thash ashtu. Por kur je pak i pirë bëhet më shumë qejf. - Ashtu thua. Ai tundi kokën në shenjë pohuese. Bisedat i ndërruam disa herë, duke prekur tema të ndryshme. Dukej djalë inteligjent dhe i përgaditur. Kjo e bëntë më të hijshëm në sytë e mi. Ndoshta mendja e hapur e dëshira për të njohur tabut e njerzimit e bënë të bindej aq shpejt. Por duke e njohur më mirë pak nga pak filloi të më mbushet mendja që t'i thoja të iknim. Unë nuk kisha paguar kurrë një partner dhe më vinte keq të detyroja një djalë të mirë si ai, që ta bënte me mua pa dëshirë, vetëm për faktin që unë kisha fatin të isha i pasur, Pasi filozofuam edhe pak, kish filluar të bjerë mbrëmja kështu që u ngritëm. Në korridor, duke nxjerr nga xhepi kutin me varsen mbrenda, i themë: - Roni! Merre varësen dhe e gëzofsh, por më mirë e lemë këtë punë. Ai më pa i habitur. - Tani kërkon të ndërrojmë rolet: unë të bëhem djalli dhe ti engjëlli. Shkojmë njëherë në dhomë e pastaj shohim. Dhoma ishte e këndëshme. Temperatura e kontrolluar të bënte të mos e ndjeje vapën që bënte jashtë. Roni filloi të zhvishej. - S'më the si të quanin? - Fredi... Roni! Para se të pendohesh ikim më mirë. - Ç'pate? Ishe ti që e kishe kaq për zemër këtë punë e tani u pendove. Dije pra se pa ta futur një herë ose disa herë unë nuk iki që këtu. Se merr vesh se ngordha për të qirë dhe tani që më erdhi rasti do që të ma heqësh kënaqësine. - Roni me bukurin që ke e paske problem të gjesh një shoqe a një shok? -Për shokë as që bëhet fjalë, por edhe me vajzat jam i ndrojtur. Por ishe ti që më propozove, duke më lehtësuar shumë punë për të gjetur një vrimë për të mbyllur. - Pse vetëm kaq e mendon qejfin? - Të fillojmë njëherë për të tjerat mendojmë më vonë. Ky transformim i papritur i Ronit me çudiste. Me që puna arriti këtu fillova të zhvishem edhe unë. Roni, kur arriti në pjesët delikate po hezitonte. Pastaj më ktheu shpinën dhe u zhveshi tëri. - Paske turp ë? Ktheu ta shoh sa të madh e ke? - Aq sa të të pëlqej ty... - Nga e di ti se sa më pëlqen? - E po çfarë kërkon të të themë. Nuk më zgjodhe me provë. Qeshëm të dy dhe u shtrimë në krevat. Ronit nuk i ishte ngrehur ende megjithë deklarimet e tij se po ngordhte për të qirë. Por mjaftoi një fërkim i vogël që t'i bëhej gurë. Ai e kishte 18 cm dhe jo shumë të trashë. Më erdhi për të qeshur se kujtova fjalët e tij lidhur me atë se si më pëlqen. E me të vërtet mua më pëlqenin të tillë. Edhe ai kapi timin që më ishte ngrehur dhe që ishte gati sa i tij, por më i bëshëm. Filluam të puthemi, ndërkohë që pallat tona po fërkoheshin me njëri tjetrin. -Mua më derdhet shpejt,- tha Roni. - Prandaj ktheu ta bëjmë, që të mos shkoi kot. Ai nuk kishte ndonjë përvojë të madhe prandaj duhej ta mësoje në çdo gjë. Megjithatë futjen e kishte të fortë dhe dhimbjeprurëse, por kjo kaloi shpejt e kështu Ronit i mbeti merita për të më lëmuar vrimën me pallën e tij, deri sa sperma i erdhi në gryke e u derdh. - Kur je i zoti ta bësh prap. - Ndoshta pas dy orësh. Ishte një pritje e gjatë. Atëhere i themë Ronit. -Pranon të ma tundësh nja dy herë sa të më derdhet edhe mua. - Pse jo.- e filloi të ma tundi. Nuk e di përse prania e tij më jipte kaq kënaqësi. Edhe disa herë dhe sperma ime u shpërnda mbi gjoksin tim. Pasi e bëmë edhe një herë tjetër ikëm. Pranë qendrës u ndalëm. Roni po qëndronte i menduar e nuk po zbriste. - Çfarë ke?- i themë. - Se si më vjen. Më duket vetja si një zhigolo. Do bëje mirë ta merrje dhuratën e kështu do të fle i qetë. - A e the vetë – dhuratën- prandaj një gjë e dhuruar nuk kthehet. Ai po më shihte i pavendosur. - E di që kaluam një pasdite të këndëshme. Kur dëshëron të takohemi përsëri? Hapa çantën e dorës që kisha në makinë dhe prej saj nxora një celularë të cilin e kisha plerë pak ditë më parë. -Merre! – i themë.- Numrin tim e ke te shënuar. Kështu që mund të merremi vesh sa herë që të duash. Atij i shkëlqyen sytë nga gëzimi, por u mundua të përmbahet. - Kjo është e tepërt… - Përkundrazi është një mjet i domosdoshëm, që të mbaj nën kontroll nga shkon e çfarë bën, - i themë me shaka. Dhe ai pa ia përtuar më thotë: - E di si po më dukesh, sikur je bossi im dhe unë mantenuta jote…