Ditët ishin ende të nxehta atë fillim shtatori. Kisha shkuar në lagje për të marrë një çertifikatë që më duhej për tu reghistruar në shkollë. Tek zyra kishte një grumbull njerëzish që prisnin me durim që tu vinte rradha. Zura vend në fund, megjithëse nuk merrej vesh se kush ishte i pari dhe kush i fundit. Pas meje erdhi një djalë që ishte pak më i madh në moshë, si në shtat ashtu edhe në vite. - Nga fillon rradha?- më pyeti. -Nuk e di por unë duhet të jemë i fundit. Qëndroi për një kohë në heshtje, pastaj tha: - Sa shumë u vonoka… dhe u zgjat se mos shihte mbrenda se çfarë bënte punojësja. Atë çast u mbështet pas meje dhe diçka e ngrohët preku tek bythët e mija duke më dhënë një dridhëtimë kënaqësie. Ndenji ashtu një farë për disa çaste, si për të më dhën kohë që ta ndjenja plotësisht kënaqësinë, pastaj u largua pak më tej, duke u shkëputur prej meje. Nuk e di përse, por më erdhi keq që e bëri këtë, pasi ishte një kënaqësi që nuk e kisha provuar ndonjëherë. Ndërsa prisnja në mëndje më vinin mendime në se e beri me qëllim apo qe një takim i rastit. Prita për një kohë se mos përsëritej prap, por asgjë. “ Ta provoj një herë se si ishte kjo punë” dhe ngadalë u shtyva pak mbrapa duke umbështetur lehtë mbi të. Ai, sikur këtë kishte pritur u mbështet më fortë tek mua. Të dy nuk lëvizëm duke shijuar efektin e këndëshëm të kontaktit. Unë nuk lëvizja, duke e konsideruar si diçka të rastit, por ndjeva se si atij po i ngrihej duke u shtrirë përgjatë bythëve të mija. Sa më shumë ngrihej aq më i këndëshëm bëhej. Pastaj e ndjeva se ai u rras fort pas meje, sikur do ta fuste mbrenda, duke më bërë të ndjejë të gjithë forcën dhe forcimin e karit të tij. Ndenjëm ashtu për disa çaste, kur erdhën të tjerë dhe atëhere ai u largua, duke më hequr edhe kënaqësinë që provoja. “Dreq o punë…” E dija se po bëja një marrëzi. Më kish rënë rasti me shokët trazavaç të cilët të japin ndonjë të pickuar, apo bëjnë ndonjë shaka, por ato kishin qënë larg kësaj kënaqësie që po provoja në gjysmë errësirën e korridorit të lagjes. Më erdhi rradha dhe pas pak me çertifikatë në dorë po largohesha ngadalë duke e lexuar atë. - Hë e more? – më tha djali, Prit po deshe të dalim bashkë. Unë shkova në fund të korridorit pranë dritares që të freskohesha pak nga vapa e ditës. Nuk shkoi shumë e ai erdhi. - Ta marrë dreqi, për një çertifikatë të rrish gjithë ditën. Unë qesha. - Nuk ke asnjë çerek ore që ke ardhur… - Ashtu thua? Por unë i kam shumë inatë rradhat, se dua që gjërat të bëhen fët e fët. Kur dolën në rrugë, u afrova tek gazeta shitësi e bleva një gazetë sportive. - Të pëlqen sporti? - Po . - Merresh me ndonjë sport? - Me pak futboll… - Yyy… Do tu bëke i famshëm…Ndonjë ditë do të blejë ndonjë skuadër e madhe. Tifoz i kujtë je? - Milanit… - Unë i Juventusit. Kjo dreq vape të merr shpirtin dhe nuk po do të largohet. Dëshëron të vish tek unë. Banoj këtu afër. Nuk dija si të bëja. Një mendje më thoshte të ikja,një tjetër më bënte kurreshtarë të mësoja se çfarë kishte në mendje. Më në fund u kandisa. Ai banonte vertet afër. Ishte nënjë nga ato pallatet e reja të cilat janë ndërtuar në brendi të lagjeve, duke u rrethuar me shtëpiza të vjetra, të cilat predin rradhën për tu prishur. -Paske shtëpi të bukur,- i themë. - Tani e kemi blerë. Më mirë të themë se e ka blerë im vëlla i cili është punon në Itali dhe po e gëzojmë unë dhe prindërit. Shtëpija nuk ishte mobiluar ende plotësisht, por kuzhina dhe banjo ishin mjaft të bukura. I pash me zili, duke kujtuar shtëpinë time të vjetër prej qelpiçi, që ta nxinte jetën, por ato ishin mundësitë që kishim. -Mua më quajnë Tani, po ty? - Ilirian, shkurt Liri. - E gëzofsh. E di Liri, qenka vapë dhe rri zhveshur në shtëpi. S’të vjen keq hë? - Rri si të duash. Ai filloi të zhvisheshe dhe përfundoi në të mbathura. Kishte trup të bukur e me gjoks të fryrë, që të bënte të mendosh se për të nuk ishte e huaj gjimnastika. -Merresh me ushtrime? -Po. Punoj në një sallë fitnessi dhe kështu qëmerrem edhe vet me të. Po ti pse nuk zhvishesh, por e duron këtë vapë. Unë po hezitoja, megjithëse nuk isha më i keq se ai. - Hajde Liri, mos rri si guak, se do të ndjehesh më mirë, - dhe u afrua tëmë ndihmojë të hiqja këmishën, duke zbuluar gjoksin tim të sapo formuar. -Bukur,- tha ai.-Qenke goxha djalë. E di se po më pëlqen? Unë u skuqa. -Hiqi pantallonat, ç’pret? Nuk isha shumë i sigurtë në se doja ta bëja këtë, por Tani nuk më la të mendohesha. Ai u afrua dhe më zbërtheu rripin a pantallonave dhe i tërhoqi ato për këmbësh. Kur u gjenda në brekë u tmerrova. Mbi ta dukej një njollë fare e cila ishte thare dhe unë nga pakujdesia nuk i kisha ndërruar. Tanit i ra në sy menjëherë. - I paske rënë me dorë. E bën shpesh këtë punë? Unë u skuqa. - Mos u skuq si çupulinë. Të gjithë i bijen. Po të kish qënë dora letër zmerrilje ai miku do të na ishte bërë si gozhdë. Qeshëm të dy. Tani u ul pranë meje dhe ngriti këmbën mbi divan. Nga e hapura e brekeve kish dalë koka e karit të tij të ngrehur. Një mendje më thonte të zgjasnja dorën e t’ia kapja, një tjetër të tregohesha i matur. - Ma trego ta shoh sa e ke? dhe u zgjat të ma kapte. Unë u tërhoqa i friksuar. - Ç’pate? Dukesh që je i pa sprovuar. U skuqa përsëri sikur isha fajtor për një gjë të tillë. Ai kur më pa kështu më hodhi dorën në qafë e më afroi nga vetja. - Mos ki turp, se kështu jam ndjerë edhe unë kur e bëra për herë të parë. E me të thënë këto më puthi në rrëzën e hundës. por kjonuk ishte pozicion i mirë dhe më ngriti kokën që të dilnin në pah buzët e mija të cilat i kafshojë lehtë e filloi t’i thëthije. Kjo mu duk hyjnore. Duke më puthur ai thonte: - Oh Liro si qeke ti, një mrrekulli e zotit. – dhe futi dorën tek kari im që tashmë ishte i ngrehur. -Edhe ti s’qeke keq, por ky i yti ka nevojë për përpunim të teknikës së lartë. Unë isha pak i çoroditur sepse nuk po kuptoja se çfarë përpunimi kishte nevojë, por ai më qetësoi se s’kisha nevojë që ti mësoja të gjitha përnjëherë. - Të ka shkuar mendja për të bërë qejf? -Çfarë qejfi? -Ja kështu si po bëjmë. - Nuk e di. Por më duket që s’ka kuptim. Çdo të thotë kjo? - Pse s’të është ngrehur ndonjë herë kur ke parë një çun të bukur? Unë ula kokën. ai ma ngriti nga vetja: - Më thuaj po apo jo. - Po -Ashtu pra. Kjo do të thotë të bëhemi vllamë. -Çdo të thotë vllamë? -Vllezër. Kur dy shokë pijnë gjakun e njëri tjetrit bëhen vllamë. Edhe kjo në një far mënyre ashtu është vetem në vend të gjakut është fara. Ne i japim farën njëri tjetrit e kështu bëhemi vllamë seksi. Sikur më pëlqeu teoria e tij. Tani ishte i hijshëm dhe i fortë, kështu nuk ishte keq të kishe një vllamë të tillë. -Shkojmë në banjo që të pastrohemi pak për të vazhduar serinë e dytë. Ujin e kishin me rezervuare, kështu që u futëm në dush të dy dhe filluam të sapuniseshim. Ai më ferkonte shpinën, bythët duke me futur dorën midis tyre, gjë që më jipte kënaqësi. pastaj sapunisi koqet. Kari im ishte i mbuluar dhe ai ma zhveshi që ti dilte koka, të cilën e sapunisi mirë me Dove-n e tij aromatik. Pastaj u ul gjunjazi e ma mori në gojë. Oh çfarë kënaqësije po ndjenja. Një ndisi e re po më ngrihej në trup , gjë që ishte shumë larg të rënës me dorë. Në ato çaste po kuptoja se çfarë kisha humbur për kaq kohë. Ai ma gëlltiste duke ma thithur, gjë që më friksonte se nuk do të rezistoja shumë e do të më derdhej, prandaj bëja ç’është e mundur ta zgjasnja këtë kënaqësi. Më së funi ai pështyu e më tha ta bëja edhe unë me karin e tij. Ai e kishte më të madh se timin dhe sigurisht më të sprovuar për të tilla gjëra. Fillova ta fusnja në gojë. I pastër dhe i ngrehur mirë siç ishte ai rrëshqiti thellë në gojën time, duke më arritur deri në gërmaz. Më dukej se po mbytesha, por mendova se ashtu duhet të ishte. Tani më inkurajote duke më thënë se isha i përkryer dhe se dija ti bëja hyzmetin karit të tij. E bëra këtë disa herë dhe ai u prish. Sperma më mbushi gojën dhe unë e pështyva. - Dreq! – shau Tani. –Sa shpejt u prisha. Po si të mos prishesh me një djalë si ti. Mjafton të të shohish e të derdhet e jo më të ta fusish në gojë. Unë nuk dija si t’i merrja këto miklime. Por sigurisht që ishin lavdërime për cilësitë e mija, të cilat duhet të më bënin qejfin. Dolëm nga banjo dhe shkuam në dhomë. Trupat filluan të freskohen. Shtrati i Tanit ishte ende i parregulluar, siç i lëmë të gjithë kur ngrihemi në mëngjes. -Shtrihemi! –tha Tani. Ramë anash përballë njëri tjetrit. – Ti si ndihesh, ke qejf ta bësh, se mua do të më duhet kohë sa të më ngrihet përsëri. - Si të duash ti…- i themë. - Mirë, provoje edhe ti portën e parajsës…Ai nxorri një krem dhe u lye, pastaj e hapi pak vrimën, nën vështrimin tim kurreshtar.- Kështu të dhemb më pak,- më tha.-Mos e bëj kurrë pa e përpunuar më parë se do hash dynjanë. Unë ndihesha sikur kisha zbritur nga hëna. Kur mendoj se vrima ishte e gatëshme ma leu edhe timin me krem e më tha: - Fute me kujdes dhe me ngadalë. Mos merr kot se s’të lë pastaj. Më zuri një far frike, por provova të gjeja vrimën. - Më lart , më poshtë, aty. Zhyte. Sforcimi i parë dhe koka hyri mbrenda. -Prit pak më tha ai me fytyrë të shtrembëruar. -Të dhemb shumë? - Pak. Jepi me ngadalë. Edhe një pjesë tjetër e karit tim iu zhyt në vrimë. Më dukej se po përcëllohesha. -Ohhh, më shpëtoi një ofshamë kënaqësie. - Të pëlqen ë, se po bën qejfë me bythën time. Si të duket?… - Si në ëndër.- dhe pa e zgjatur ia futa të gjithë. Këtë rradhë ofshani Tani. Ndoshta kari im e kish gjetur kyçin e kënaqësisë që i sillte vrimës së Tanit. - Sa të qirë të këndëshme paske. – tha ai ndërsa unë kisha filluar ta pompoja. -Jepi, fute më thellë dhe unë bëja sipas urdhërave të tij. Kari hynte e dilte si në shtëpin e vet, duke na dhënë të dyve kënaqësi të papërshkruar. Duke dëgjuar e parë se si fliste e shtriqej më doli një pyetje kurreshtare dhe e pavend: - Tani? Pse kaq kënaqesi është kur qihesh në bythë? -Vazhdo e luaj se e merr vesh pastaj. Dhe unë vazhdoja, ndërkohë që Tani shtërngonte vrimën për të më dhë e për të provuar më shumë kënaqësi. Kur mu derdh u shtriva mbi të. E ndjenja , që më ishin sosur fuqitë, por kënaqësia përvluese nuk më ishte shuar ende. Ajo po largohej pak nga pak me drithtima ngacmuese deri sa u qetsova krejtësisht. Tani isha shtrirë pranë Tanit, duke pritur të provoja anën tjetër të medaljes. Më kish zënë një far frike. Një mëndje më thonte të ngrihesh a ti thoja Tanit se dua të iki, por nga an tjetër më dukej poshtërsi ta lija kar ngrehur. Kisha edhe një far kurreshtje se si ishte kjo pune, por pas saj do të mbetesha një “byth qi”. Fundja një herë është kjo. Mbaron dhe mbetesh me kujtimin e ëmbël. Tani na mbushi nga një kola të ftohtë. E kisha të nevojshme se më ishte tharë goja. - Hë u bëre gati, - pyeta unë. - Pse s’po të pritet të qihesh ty? Sikur s’më erdhi mirë nga kjo përgjigje, por fundja vet e pata fajin. Tani filloi të më puthë përsëri, kësaj rradhë më me zjarr e me teknika të reja. Më puthte gjithandej, në fytyrë ,në qaf, në gjoks,në kërthizë e më poshtë. Unë u eksitova keq. Rrezik t’ia fusnja për të dytën herë. - Ç’ke? – më pyeti Tani. - Ja po më vjen përsëri. - Pse s’thua se qenke hamshorë. Herë tjetër do të marrë një shokun tim që ta bësh sa me njërin me tjetrin. Nuk kisha kohë të përpunoja idenë për ta bërë me dy apo me shumë vet, por kjo nuk më pëlqeu, pasi marrëdhënja jonë duhet të ishte sekret midis meje dhe Tanit. -Mos u bëj merak,- më siguroi Tani. Kjo ishte sa për të thënë. Por do të vijë dita që edhe ti do t’ia ndjesh lezetin. Tani, leu gishtin e tij me krem dhe ndërkohë që ma mori në gojë më futi gishtin në vrimë. Ndjeva një dhimbje të fortë e cila më trembi vërtet. Në se gishti shkaktonte një dhimbje të tillë, po kari që ishte shumë më i trashë. Megjithatë se dhash veten. Ai e fuste dhe unë shtërngoja dhëmbët, por kjo nuk zgjati shumë sepse pak nga pak fillova të mësohem e të qetsohem. Kur mendojë se vrima ishte gati e afroi karin tek goja ime e më tha t’ia lëpija. E bëra këtë me endje se së paku kjo nuk kishte dhimbje por vetëm kënaqësi. Atij iu ngreh mirë dhe atëhere u bë gati që ta fuste. Isha i emocionuar, sepse erdhi kaq pa pritmas. Po qihesha për herë të parë. Nuk themë se se kisha menduar, por mendimi nuk kish shkuar deri këtu. Koka ish vendosur mbi vrimë. -Mos ke frikë! më tha Tani. Ai u shty dhe koka hyri. - Oh hiqe ,hiqe se më vjen për të dal jashtë. Shkova në banjo , por asgjë. Kur u qetsova u ktheva përsëri dhe e gjeta Tanin tek priste me “pistoletën “ e tij në dorë. - Duroje dhe ti pak se do të mësohesh. Përsëri një zhytje e re dhe kari i Tanit hyri thellë. -Obobo çfarë qeka. – po mendoja me vete. Ndenjëm pa lëvizur një copë herë, pastaj ai filloi të më pompojë, duke më marrë pjesë pjesë virgjirinë time. Por nuk e kisha inatë, bile filloi të më pëlqente. Sa djem si unë kishin kaluar në këtë përvojë dhe tani ishin mësuar. Ja tani do ti derdhet dhe unë do të mbushem me farë. Fara ime kish mbetur në vrimën e tij dhe e tija do të mbetet në vrimën time. Kjo është njëlloj sikur pinë gjak për tu bërë vllamë. Dhe ne tani ishim vllamë. Fara e tij buçiti mbrenda meje dhe mua më erdhi të thërrisnja:” Ja u bëmë vllamë.”
