Fillimisht në klasë silleshin ftohtë me mua. Vinja nga një vend i vogël dhe i varfër, kështu që nuk mund të krahasohesha me ta. Por rezultatet e larta në mësime i treguan atyre se sa vleja, kështu që filluan jo vetëm të me rrespektojnë, por shpesh edhe të kërkojnë ndihmën time. I vetmi person në klasë që nuk kish nevojë për ndihmë ishte Aleku. Ai ishte kaq i zgjuar dhe i zoti, sa unë matesha sa herë që flisnja me të. Prandaj qe e çuditshme kur një ditë më ftoi të shkonja për dinner tek ai, pasi i jati kishte shprehur dëshirën të më njihte. E dija se ishin një familje e fuqishme, që ndihmonin financiarisht disa universitete e kolegje, kështu që ishte një rast i mirë për mua për t’u njohur me ta. Darka ishte ceremoniale. Nuk besoj se i kishin dhënë shumë rëndësi pranisë time, aq sa të servirej një meny e gjatë dhe të ndërrohej i gjithë servisi pas çdo ngrënje. Ndoshta ashtu ishte mënyra e tyre e jetesës. Babai i Alekut më drejtoi disa herë fjalën. Ai u interesua për vendin tim, familjen dhe qëllimet e mija për të ardhmen. Ai buzëqeshi lehtë kur i thash se im at krenohej se merrte një rrogë të mirë prej 200 dollaresh dhe se për të paguar shumën e duhur që të vija në Amerikë , na ish dashur të shisnim një truall që ishte e vetmja pasuri e familjes. Ai, pa marrë ndonjë angazhim me tha, se do të shihte se çfarë mund të bënte për mua në të ardhmen. Këto fjalë më ngrohën shumë, gjë që nuk i shpëtoi Alekut i cili i kënaqur, sikur më thonte: “E sheh se çfarë mund të bëj unë…” Pasi ndenja edhe pak e Aleku më tregoi dhomat e tija të mrrekullueshme, u ktheva në shtëpi, duke tjerrur ëndra nga më të ndryshmet. Pushimet e fundjavës ishin një shkas, për shumë nga bashkënxënësit për të shkuar për ski në malet aty pranë. Unë nuk kisha patur rastin të shkoj ndonjëherë. Por një ftesë e Alekut më dha rastin që të shkoja edhe unë. Sigurisht që u gëzova, pasi ishte një rast i mirë për të provuar argëtimet e shtrenjta. Familja e Alekut kishte një shtëpi malore, që ishte ndërtuar pjesërisht me gurë e pjesërisht me dru. Aleku i kish telefonuar kujdestarit dhe ai kish ndezur kondicionerin, kështu që ishim ngrohtë. Por ne ndezëm edhe një zjarr të madh në oxhak, që e bëri mjedisin më mikëpritës. Unë nuk kisha bërë ndonjëherë ski, prandaj zgjodhëm një vënd më të sheshët që të merrnja mësimet e para. Aleku luante rolin e instruktorit dhe unë të nxënsit të kujdesshëm. Pak nga pak mora guxim për të zbritur në faqe më të pjerrta e sigurisht duke u rrëzuar herë pas here. Një herë u ngatrrova edhe me Alekun, duke rrënë mbi të. Kontakti me trupin e tij ishte shumë i këndëshëm, prandaj e vonova me sa munda ndarjen prej tij. Por edhe Alekut kjo gjë nuk iu duke e keqe, pasi nuk e mbulonte kënaqësin e tij, por më tërhiqte nga vetja vazhdimisht. Kur u kthyem në shtëpi vonë në mbrëmje, i shtuam dru zjarrit, që ai të merrte formën e parë bubulake. Aleku hapi një dollap në qoshe dhe aty nxori një shishe “Krem Kafe”. Kjo ishte pije me alkol, gjë që nuk lejohet të pihet nga të rinjt, por në jetën e nëndheshme ka plot raste që nuk e respektojnë këtë rregull. Mbushëm gotat dhe i trokitëm përmiqësinë tonë. Ishim ulur pranë njëri-tjetrit në divan dhe ndërsa pinim kishim kryqëzuar vështrimet. Po bënim një bisedë të heshtur. Ai më thonte se kishte dobësi ndaj meje, ndërsa unë që e pëlqeja shumë. Kështu u kuptuam se e donim njëri tjetrin, prandaj pa hezituar buzët tona u afruan dhe u ngjitën, fillimisht lehtë e pastaj më me ngulm. Aleku i mbante sytë mbyllur ndërsa putheshim. nuk e di në se kjo ishte nga turpi apo nga që jetonte në një botë ëndrash. Pas pak më thotë, se isha unë personi që e kish ëndërruar prej kohësh dhe tani që më kishte gjetur nuk do të më linte t'i ikja. M’u kujtuan fjalët e Xhordanit që luanin në të njejtin çelës. Dhoma e madhe ndriçohej nga një abazhur në qoshe që lëshonte një dritë të mekët deri tek ne. Por si ndërplotësim ishte drita e zjarrit të oxhakut që na i bënte fytyrat të përflakura. Filluam të zhvisheshim. Rrobat hiqeshin njëri pas tjetrit duke i lëshuar pa kujdes për tokë. Kur u bëmë gollomesh shkuam në banjo dhe u futëm në vaskën e madhe e të ngrohtë. Ishim ulur kryqazi. Vazhdonim të puthesim e t’ia fërkonim njëri tjetrit, por ndërsa mua më ishte bërë dru, alekut nuk po i ngrihej. Kjo m’u duk e çuditshme. Më shkoi në mendje që Aleku vuante nga një farë impotence dhe më vinte keq që nuk ishte kuruar deri tani , në se kjo ishte e mundur të ndreqej. Por i imi ishte në formë. I drejtëzuar sa më s’bëhej, ishte i gatshëm të hapte çdo tunel që i dilte para. Nën efektin e shkumës së sapunit nuk qe e vështirë që vrima e Alekut të hapej dhe kari im të futej me lehtësi. Disa lëvizje dhe një ereksion të shpejtë. Qëndruam ashtu të kryqëzuar me njëri tjetrin, pastaj mua filloi të më shkrehet. Pasi u pastruam paq shkuam në dhomën e zjarrit. U shtrimë mbi një lëkurë tigri që ishte shtruar pranë oxhakut. Po rrinim në heshtje duke prekur lehtë njëri tjetrin. E kisha në majë të gjuhës të pyesnja përse s’i ngrihej, por hezitoja , nga që kisha frikë mos fyhej. Kishte një kar mjaft të bukur dhe ishte për të ardhur keq që nuk mund ta hulumtoje në formën e tij më krenare. Aleku, që i kuptonte mirë gjërat e hapi vet muhabetin. Ai po më tregonte se atij dikur i ngrihej normalisht. Bile ai kishte patur marrëdhënje edhe me vajzën e shoferit të tyre. Por një ditë i kish zënë i jati i vajzës në akt e sipër dhe si dënim e kish përdhunuar. Alekut i kujtohej se kish patur hemoragji të cilën ai kish dashur ta mbante të fshehet, por me keqësimin e gjendjes ishte detyruar të tregoi. kështu që ish mjekuar, por që atëhere nuk i ngrihej. Ose më mirë të themi i ngrihej në një farë mase, por sa bëhej gati që të kryente aktin e shkrehej menjëherë. Kish qënë edhe tek psikoanalisti por përmirësimet kishin qënë të vogla. Kisha dëshirë ta ndihmoja dhe u përpoqa të krijoja rrethana eksituese për të. Fillova ta gudulisja me gjuhë barkun e tij, pastaj të zbrisnja më poshtë duke gudulisur rrëzët e kofshëve, qesen e koqeve, pjesën e poshtëme të karit të tij e megjithëse unë nuk kisha provuar kurrë që t’ia merrnja tjetrit në gojë, por për humanizëm e bëra këtë e fillova t’i thithja me forcë. Kari i tij filloi të ngrihej, gjë që më inkurajoi t’a bëja më e forcë. Edhe Aleku e kapi timin dhe ashtu të kthyer anash po ia thithnim njëri tjetrit. Këtë e vazhduam një copë herë e pastaj u kthyem dhe filluam të putheshim. Pas çdo puthje Aleku më thonte se kishte kohë që e kishte ëndëruar këtë çast, pasi i kisha rënë në sy që në ditën e parë të shkollës duke krijuar simpati. Dhe se simpatia ish kthyer npë dashuri të cilën nuk kish mundur ta përmbante, gjë që na kishte sjellë këtu majë malit, për të këmbyer seks e fjalë dashurie. “Po përgjatë gjithë këtyre vjetëve, nuk ke provuar me ndonjë tjetër?” “E kam provuar me vajza por jam turpëruar. Me djem kisha frikë pasi nuk doja të bëhesha gej. Më së fundi ndaj teje nuk rezistova dot dhe prandaj sonte jemi të dy.” U puthëm përsëri. “Alek! Edhe unë të dua. Kam kohë që kam patur dëshirë ta bëj me ty, por nuk kam patur guximin të ta propozoj.” Për çudi, fjalët e mija po tingëllonin si të magjishme, sepse kari i Alekut po vinte e po bëhej gjithënj e më i fortë. “Alek, shiko! Po të fryhet…” “Më ka ndodhur edhe herë të tjera, por kur dua ta fus më shfryhet menjëherë.” “Ke qejf ta provojmë?” E thash këtë fjalë pa u menduar gjatë, por për ta provuar mbetej vetëm vrima ime. Nuk dija si të tërhiqesha, por pastaj për humanizëm ta provojmë, fundja atij do t’i shkrehet, kështu që nuk do të ma fusi dot. Pastaj nj[ gjest mirëdashës mund të ndihmonte bursën time të ardhëshme. Aleku kishte një tubet “Gaylub”. E leu mirë atë të tijin dhe u shtri në shpin. Unë i hipa sipër, duke e drejtuar në vrimën time. Kari i Alekut nuk ishte shumë i fort dhe nuk do të çponte dot vrimën time të virgjër. Atëhere erdhi sygjerimi i Alekut, i cili propozoi t'a hapja pak me gisht. Desha s’desha futa gishtin e lyer me kremin special. Një dhimbje ferri më pushtoi. E nxora gishtin menjëherë i gatshëm për të thënë se nuk e bëj dot. Por vështrimi plot shpresë i Alekut më bëri të vazhdoj detyrën time humanitare. E futa përsëri. Këtë herë sikur qe më e lehtë. E mbajta pak, e pastaj fillova ta lëvizja nga të gjitha anët. M'u duke se tashmë ishte e hapur njëfarsoj. Përsëri krem dhe pastaj provën për ta futur. Kari Alekut ishte ende i butë e nuk futej dot. Aleku përpiqej, herë me sy të mbyllur dhe herë të hapur. Më së fundi, si për çudi e ndjeva mbrenda meje. Aleku po hidhej përpjetë nga gëzimi. Unë isha midis zjarrit të dhimbjeve dhe entuziasmit të suksesit, kur Aleko me një veprim të shpejtë më tërhoqi dhe unë u ula plotësisht mbi karin e tij , duke e ndjerrë të gjithin mbrenda. “Oh, my God!” tha Aleku. Kjo ishte nga emocioni apo nga kënaqësia. Unë po përpiqesha të kompensoja dhimbjen, duke pritur të qetsohesha. Mua më ishte shkrehur plotësisht. Aleku filloi të lëkundej duke e futur dhe nxjerr në vrimën time. pas pak e ndjeva spermën etij të qullosta vrimën time në thellësi. Aleku thirri. pas një ankthi të gjatë po i derdhej përsëri normalisht. Ai më shtërngonte fort sikur kishte frikë se mos i ikja. Dhe unë qëndroja sipër tij duke u përpjekur të bëj më të mirën që mund të bëja. Alekut i mbeti ngrehur për një kohë të gjatë, kurse imi ishte shkrehur krejt. Kjo më bëri të friksohem se mos humanizmi im kish qënë i tepruar. Mirë se bytha ime u çvirgjëruar. dhe unë duraova vuajtjet e ketij akti, por mos vallë kisha humbur aftësin për të m’u ngritur, dhe sëmundja e Alekut ishte transmetuar tek unë. Fillova ta fërkoj me dorë, ta tund e ta shkund, por asgjë. Ndjenja vetëm djegësirën e vrimës time të hapur. Aleku me lot në sy më puthi duke më thënë se muk dinte të shprehte mirënjohjen e tij për atë që kisha bërë. Kjo ishte një magji, pasi atë që nuk e kishin bërë mjekët e kisha bërë unë. U mbuluam ne një badanije të ngrohët dhe ashtu të mbështetur me njëri tjetrin na zuri gjumi. Nga mëngjesi ndjeva se diçka po më dhimbëte. Ashtu përgjumësh po përpiqesha të kuptoja çfarë ishte. Dhe vura re se më ishte ngritur rënfëshëm, por pozicioni i keq nuk e linte të lirë të zinte vendin që i duhej. Lëviza pak, dhe për gëzimin tim ai u tund rëndëshëm në hapësirë. Lavdi zotit , nuk kish ndodhur asgjë e keqe. Zgjata dorën dhe preka Alekun. Dy fërkime të vogla dhe iu ngrit edhe atij. Kjo do të thonte se magjia nuk kish marrë fund. Aleku hapi sytë. Ai vështroi orën. Ishte ende errët, por seksi i jonë kishte kërkesa, aq më tepër kur të dy endjenim veten normal. I hipa sipër Alekut. Shihja nën vete fytyrën e tij të këndëshme. Ai ishte biond me sy gri. Lëkurën e kishte pak të kuqe. Thonë se biondët prishen shpejt, prandaj duhej shpejtuar për ta shijuar të gjithë bukurinë e tij. Fillova ta puthja me zjarr, që ai i përgjigjej me të njejtën mënyrë. Kari im ishte shtrirë mbi barkun e tij, ndërsa i tiji ishte futur midis shalëve të mije. Shtërngova pak këmbët për ta ndjerë më tepër pranin e karit të tij. Pastaj i ngriti këmbët për t’i mbështetur në supet e mi. Pak krem dhe isha gati për të hyrë në të. Po e shikoja m kujdes vrimën e tij dhe aty vura re shenjën që kish lënë përdhunimi. Me siguri shoferi do të kish patur një kar monstruoz, që s’mund ta përballonte një vrimë e virgjër. E futa me kujdes. Tani çdo gjë ishte në rregull. I vura duart mbi supe që ta tërhiqja më shumë nga vetja. Disa lëvizje dhe pata një derdhje të shpejtë. Aleku, që e ndjente veten në formë, donte ta provonte edhe një herë. prandaj i ktheva shpinën, për t’i lënë vend që të vepronte. Ai e fërkoj me dorë që t’i ngrihej dhe pa shumë naze e futi. Sot sikur a pata më të lehtë. Ndërsa ai po më pomponte, po mendoja: “Si është puna. S’më kish shkuar mendja kurrë që do të qihesha. Për këtë ishim tallur me shokë që e bënin. Por ja si erdhi puna. Shkallë shkallë arrita që të jem bottom. Deri tani nuk më pëlqente fare, por ndoshta me kohë do të më pëlqej.” Rrugës së kthimit Aleku ishte në qejf. Radioja e makinës ulurinte, ndërsa ne zbrisnin gjithënjë e më poshtë. “Beni, dua të të pyes diçka?… Mund ta quaj veten se jam boyfreundi yt?” Unë i bëra me shenjë që po. Por në vetvete po mendoja se po më bëheshin shumë bojfrend të cilët të cilët duhet t’i programoja sipas rradhës. Sidoqoftë Aleku duhet të ishte i privilegjuar, në se do të shihja drejtë të ardhmes.
