Gay Erotic Stories

Këto ditë vape njeriu nuk di ku të rrij. Futu mbrenda vapë, dil jashtë edhe më keq. E vetmja zgjidhje është të shkosh në ndonjë vend bregdetar e kështu ke si ia bën dermanin vapës. Por tek shoku im Ladi ia kanë gjetur ilaçin. Ata kanë një vilë të re me ajër të kondicionur mbrenda, kurse jashtë para shtëpisë një pishinë madhështore. Ai më kish ftuar kaq herë që të shkoja, pasi ishte vetëm dhe donte shoqëri. Shtëpija ndodhet në periferi dhe duhet të bëje një copë rrugë të mirë në këmbë. Kështu që u gëzova kur në bulevard takova Lirin që ishte me motoçikletë. I bëra me shenjë dhe ai ndaloi. Kur u afrua e pyeta, në se kishte kohë të më dërgonte tek shtëpija e Ladit , se në këmbë nuk shkohej nga vapa. Kur i tregova arsyen, më tha se i vinte keq që s’i kishite rrobat e banjës me vete. Por pastaj u bë kurreshtarë që ta shihte dhe ai shtëpinë e re. pasi pasja e një pishine private është gjë e rrallë tek ne. Hipa në sedilen e pasme dhe u shtërngova pas Lirit. - Kujdes Toro se më duket të qenka ngref e do me ma fut. Kjo qe shaka, por edhe unë s’desha të mbetesha mbrapa. - Të rrish ngjit me bythët e tuja s’ka si mos të ngrefet. Pastaj mos u anko se qar e ke. -Jo me jo, pse kush je ti Riki Martini?… Qeshëm të dy dhe u nisëm. Kur arritëm pamë që shtëpija ishte e rrethuar me një mur të lartë, duket për të ruajtur privatsinë. I rramë ziles dhe zëri i Ladit u dëgjua hareshëm, por kur hapi derën u shtang, se duket priste dikë tjetër. - Mos të prishëm punë, se ikim e vijmë ditë tjetër… - Më kish thënë njoni se do vite, por me sa duket i ka dalë ndonjë punë e s’ka për të ardhë. Na tha se ishte mërzitur vetëm, nga që e ëma me të motrën ndodheshin ne Greqi, kurse i jati ishte i mbytur me punët e tij dhe dukej vetëm në mbrëmja. Kështu që nuk kalohej dita vetëm pa shoqëri. Pishina ishte me te vërtet e bukur. anash kishin vendosur tenda me tavolina e shezlone me ngjyra. Ladi u ngroh shpejt. Ai na shpjegoi se në një qoshe kishin vënë një dush që të laheshe para se të futeshe në pishinë, për të ruajtur pastërtinë e ujit. megjithëse kishin edhe një impjant për pastrimin e tij. Ai shpejtoi të na nxirte çfarë kishte duke e mbushur tavolinën plot me kanoçe me lëngje të ftohta, si edhe me gjëra të tjera për ti shoqëruar. - Tani zhvishuni, që të bëjmë inaugurimin. Por Liri tha se ai parapëlqente të rrinte nën tendë, pasi nuk kishte rrobat e banjos. - E pastaj po turprohesh prej nesh a si? – tha Ladi.- Këtu jemi vetëm e mund të lahesh nudo po deshe e s’ta var njeri. Kështu edhe uji mbetej i pastër. Liri pa nga unë. Të themë të drejtën edhe unë jam i turëpshëm dhe nuk më pëlqeu shumë kjo ide, por siç thonë italianët: “Chi non piscia in compania è o ladro o spia”. Kështu pak nga pak filluam të zhvisheshim. Fillimisht hoqem këmishët e kanatieret, më vonë pantallonat e në fund e bëmë që t’i hiqnim të tre njëherësh. I vetmi Ladi që nuk e pat për gjë, ne të tjerëve na u desh pak kohë për tu ambjentuar me kushtet e lakuriqsisë. Si padashur hidhnim sytë nga njëri tjetri për të parë si e kishin dhe sa e kishin. Kampion ishte Liri, pastaj vinja unë kurse Ladi e kishte pak më të vogël, por të trash. -Hajde Liro, çfarë palle paske. Ku shko me gjithatë derr kari. - Eh, ky ta lanë tavën si duhet, prandaj të gjithë i përulen. Kurse ti, me atë trashësi që e paske, të bo për spital. - Hik ore se tallesh. Deri tani s’kam çuar njeri atje. - Pse ja ke fut ndonjërit? - Kush ka pas qejf ta provojë pse jo. - Vërte e ke bo me ndonjonin?… - Sa për variacion… - Po mor po të gjithë u shtrikan para teje… - Pse jo. I mirë jam, të madh e kam . Shkoka edhe me rrime. Qeshëm të gjithë. Pastaj shkuam tek dushi dhe u lamë dhe që andej drejtë e në pishinë. Aty ishte edhe një trompolinë e vogël, prej të cilës filluam të hudheshim. Uji ishte i këndëshëm dhe na freskoi. Notonim dhe luanim duke thirrur me të madhe, duke menduar me vete sa mirë bëmë që erdhëm. Kur iku kurreshtja e parë u shtrimë në shezlonge e filluam të pinim nga një kanaçe. Unë preferoj pijet e lehta, Kurse Ladi pinte birrë, duke thënë se ajo të kënoq, kurse aranxhatat ishin sa për t’u freskuar. Në këtë kohë ra zilja e derës. Ladi u vesh e shkoi ta hapi. Po ashtu veshëm të mbathurat dhe ne. Nga larg vështronim se si i porsa ardhuri hezitonte të hynte , kurse Ladi përpiqej që ta bindëte. Më së fundi duket iu mbush mendja dhe hyri. Ishte një djalë i hollë dhe i gjatë, me flokë të zezë krela krela, që i binin mbi qafë. Kishte buzë të holla dhe dy sy çpues. Ishte djalë i këndëshëm, por delikat. Ladi na njohu me të. Ai quhej Dori. Ishin njohur me Ladin në plazh e që atëhere mbanin miqesi. - Hajt Doro çvishu! Ai po hezitonte. - Edhe ti po bo noze ma keq se këto në fillim, por tani u mësun. Ladi jo vetëm ishte urdhërues në zë, por filloi ta ndihmojë që të zhvishej. Ne po asistonim duke parë skenën se si gjysmë me hirë e gjysëm me pahirë Ladi e zhveshi lakuriq. Kur e shihnje ashtu të zhveshur nuk dukej kaq i dobët. Mbi të gjitha kishte bythë të bukura dhe jo shumë të fryra, kurse karin e kishte relativisht të vogël në krahasim me tonin. Pa e kontrolluar veten e ndjeva se m’u ngrit. Vura dorën sipër që të mos dukej, Por vura re se të njëjtën gjë po bënte edhe Liri. Vetëm Ladi, që megjithëse i ishte bërë dru nuk po merrte masa që të mbulohej. Bile ai papritmas i hoqi brekët e tija dhe e la të dukej sheshit gjendja e tij. - Hajde çuna, mos boni noze, por çvishuni. Ne jemi midis shoqërisë e kështu që s’kemi çfarë të fshehim. Tani sikur filluam të kullohemi. Ky paska qënë miku që priste Ladi dhe u pre kur na pa, por tani e paska mbledhur mendjen. Pa dashur filluam ta shohim Dorin me sy tjetër dhe po na dukej gjithënjë e më i mirë. Dori me mirësjellje kërkoi ndjesë që na prishi qetësinë me pranin e tij, kurse ne shpejtuam ti themi se kënaqësia ishte jona, që u njohëm me të. Filluan disa biseda koti, ndërsa unë po shihesha me Lirin në sy, duke këmbyer një dialog të heshtur por kuptim plotë. Me sa duket kishim arritur të dy në një përfundim dhe po prisnim vetëm çfarë do të thonte Ladi. Dhe Ladi foli: -Po ju ende me brekë. Hajt hiqini një herë si ne të tjerët. Dhe ne i hoqëm. Dori po shikonte me bisht të syrit palloshët tonë, me një shprehje, që nuk e kuptoja në se ishte habije apo kënaqësie. Por kur pash se si filloi t’i ngrihej atëhere kuptova se i kishim pëlqyer. -Lado nuk hyp njeri mbi mure për të parë për kurreshtje?- pyeti Liri - Ndodh nganjëherë, që hypën ndonjë djalë. - Pse edhe atyre ju kruka. - Atyre më duket më keq. - Jo mor jo se tallesh? - Ishte një çun një dite hypi për të pa dhe e ftova mbrenda. Ai kishte qejf të shkonte në Angli. E di çfarë do bojsh atje i themë. Do hash rrotllën e karit. Jo kështu po ashtu, bonte noze e më në fund vendosi ta provojë dhe ndaç beso ndaç mos beso e hongri komplet pa bo fjalë. - Dhe e duroi atë tatin ë? - E duroi që ç’ke me të. Pastaj ia boj me kujdes unë. Di si ia fus. - Pse s’thua që qeke mjeshtër… - Edhe po s’qe bohesh. - Pse kaq qejf është që të qihesh? - Pse ti si thua? - Ha dynjanë… - E paske provu më duket… - Provuar jo, por aty afër… - Çdo me thënë afër? Ta kanë fërkuar tek vrima apo çfarë? - Ja kam fut njoniit që kishte qejf prandaj e di. - Aha kështu qenka puna. Po ti Toro pse rri si evlija apo s’di nga këto gjona ti? - Ky desh ma futi kur e mora mbrapa në motor. – tha Liri. - Pse s’thu se qeke më i djeguri nga ne të tjerët. Keni qejf ta bojmë? - E thu me vërte apo tallesh. - Si ta merr mendja ty? - Siç po shkon muhabeti duket se me vërte… - Me sa po shof unë të gjithë e paskemi bo, kush më shumë e kush më pak… - Pash zotin, ku e ke atë çunin që donte të shkonte në Angli?… - Pse ke qef t’ia fusish? - E pse jo,qar e ka këtë far kari që se gjenë kollaj… - S’kom ku e gjejë atë… - Provoje një herë… - Mjaft jemi katër e s’na duhet një i pestë… - Unë plasa, - tha Ladi dhe u ngrit. Tani kari i dukej më i madh se kurrë. Ladi u kthye nga Dori dhe i tha: - Hë Doro si thu, a të pëlqen ky djali?… Ai po përtypej… - Po a jo. Shkurt hesapi… - Po, -tha Dori me zë të ulët. - Merrja një herë në gojë, se ta mbush plotë. Dori i çua, shkoi tek Liri dhe u ul në gjunjë. Ja kapi me dorë dhe e uli pak pastaj filloi ta lëpij. Liri po shikonte nga të gjitha anët. - Lado! Sikur s’jena mirë këtu? Më duket vetja si midis pazarit. - Duket që je primitiv. Qejfi bohet në natyrë… - Jo se më duket sikur na shohin të gjithë… - Shkojmë në dhomën time po deshët… Dhoma ishte e madhe dhe e mobiluar bukur, por shtrati tek nuk nga nxinte të gjithëve. Atëhere vendosëm të shtrihemi në tapetin e butë dhe atje do të ndjeheshim të gjithë mirë. Por na lindi një problem: Kush do ta bënte i pari? Këtë ia lamë në dorë të Dorit që të zgjidhte. Ai duke na parë të treve më zgjodhi mua, si e mesmja e artë. I thash të shtrihej përmbys. Ladi solli jastikun e tij të cilin e bëm dysh dhe ia vumë përfund që ti ngrihej dafllakja e pozicioni të ishte më i mirë. Liri që nuk donte të humbëte rastin u shtri dhe ia afroi karin e tij që t’ia lëpinte, kurse unë fillova ti përgadisnja vrimën për aksion. Kur mendova se ishte hapur mirë leva karin tim me pështymë dhe ia futa. Hyrja qe e shpejtë gjë që bëri Dorin që për pak t’ia kafshonte karin Lirit. Ndalova pak që të qetsohej, pastaj ai më tha të vazhdoja. Kaq desha që ta rrëshqisnja karin deri sa ti futej i gjithi. - Oh!.. ofshani Dori dhe vazhdoi t’i pulponte karin e Lirit, i cili nuk duroi gjatë dhe ia derdhi në gojë. - Ta haj dreqi u prisha… - Vet e pate qejfin të ta lëpishin, - i tha Ladi, - Por s’prish punë se të vjen prap. Dori e kish nxjerr spermën në pëllëmbë të dorës dhe nuk dinte ku ta çonte, ndërsa unë e pompoja për pesë palë qejfe. Më së fundi Ladi u bë i zgjuar dhe i solli një shami letre për ta fshirë. Ndërsa ai po fshihej sperma ime ia mbushi vrimën, duke i dhënë kënaqësinë e rastit. Qëndrova pak kohë mbi të sa të qetsohesha e pastaj e nxorra. Tani Ladi e kishte vrimën gati. Ai e futi, por përmasat e mëdha e bënë ta ndjente si të ishte prej fillimi. Por kjo nuk zgjati shumë, pasi Ladit, që kish pritur duke parë atë skenë seksi nuk e pat të gjatë, se iu derdh shpejt. Tani të tre po rrinim. Liri po tentonte ta ngrinte që ta fuste edhe ai, por nuk donte t’i ngrihej. e për këtë Liri donte të na bënte fajtor ne. - Pasi e bëtë shpell juve, si të ngrihet ky i shkretë. - S’qeke gjo Liro, Kot sa ha mut e mburresh. As për ta bërë dy herë rrjesht nuk je i zoti… - Po hajdeni bojeni ju atëhere. - E pse jo,po e provoj unë. Çuditrisht e kisha të ngrehur e pastaj ai Dori delikat më eksitonte jashtë mase. Këtë herë doja ta bëja qefin tamam. Ia ngrita këmbët mbi shpatulla, dhe pa e matur shumë ia futa. Kari i hyri kallup, sikur vrima të ishte bërë tamam për të. Dorit po i shijonte shumë, sepse filloi të më tërheqë që ti futej më shumë. Sa i mirë qeke o Doro. Tu boft vllaji jot sa qimje të mirë paske. Oh më vdiqe nga lezeti, - dhe duke mu marrë fryma vazhdoja ta pompoja. Pastaj duke u shtyrë përpara i ngula gjuhën në gojë e fillova ta thëthitja me sa fuqi kisha. Dori po shkrihej fare. Ai e dinte se pas meje ishin edhe dy kar të tjerë që prisnin që ta qinin edhe shume herë. Kur ndjenjë se dikush më hapi felet e filloi të më lëpijë vrimën. Ktheva kokën me vrull për ta parë. Ishte Ladi. - Mos ke frikë se nuk ta haj…Të themë të drejtën më vinte lezet, pasi më eksitonte jashtë masës, kështu që nuk bëra fjalë, por vazhdova të pompoja vrimën e Dorit deri sa të më derdhej që me sa dukej ishte akoma larg. Isha imbushur me djersë pikat e të cilës binin mbi ballin e Dorit. - Oh Doro sa i mirë qeke, O Doro sa vrimë të mirë paske, O Doro a e ndjenë këtë derr kari… e kështu me rradhë. Më së fundi m’u derdh, ndoshta jo aq sa herën e parë por përsëri bollshëm. Sa e nxora Liri po priste me kar në dorë. - Prit ta fus edhe unë një herë… Vrima ishte e gatëshme dhe Dorit iu fut lirshëm. Përmasat e mëdha i jipnin atij kënaqësi, gjë që dukej kur kafshonte buzët ose ofshante prej lezetit. Liri që e kishte edhe më të madhin i shkonte deri në fund, bile duke i hapur edhe felet që t’ia fuste edhe më thellë.”Çudi si s’ka të ngopur njeriu” po mendoja me vete. Nga ana tjetër ishte Ladi që po e mbante në dorë gati për ta futur edhe një herë. Kështu kaluam rradhën të gjithë dhe ndjeheshim se kishim nevojë për pushim. U pastruam në banjon e bukur të Ladit , u veshëm dhe dolëm buzë pishinës. Kanoçet ishin ngrohur dhe Ladi shkoi në frigorifer ti ndërrojë. Kur u kthye me të tjerat të gjithë e ndjemë se sa na kishte marrë etja. Pasi i pimë kanoçet dhe hëngrëm diçka filluam muhabetin. Sigurisht e gjithë kurreshtja ishte tek Dori. - Doro u kënoqe?… - Po , - tha ai me gjysmë zëri. -Me cilin u kënoqe më shumë,- pyeste Liri. - Secili kishte kënaqësi më vete… - Po ty s’të dhemb kur të hy gjithë ajo alamet palle? - Në fillim po, por po të bëhet me kujdes mësohesh shpejt e pastaj ndjenë kënaqësi… - Po herën e parë si u ndjeve? - Njëlloj sikur prish virgjërinë. Më dhëmbi, por e durova dy tre herët e para , pastaj u mësova. - Po si tu mbush mendja të qiheshe? - Rash në dashuri me një djalë. Sa herë që e shihja dridhesha nga emocioni. Më së fundi u njohëm dhe u bëm shokë… - Kush e propozoi ti apo ai? - E ç’rëndësi ka, por fakti që qem të dy të gatshëm ta bënim na dha kënaqësi sa s’ka. - Po ai qihet? - E bëjmë të dy. - Po tani a dashuroheni më? - Tani ai studion në Itali. Vjen për pushime dhe atëhere rrim gjithë kohën bashkë… - Nuk bëhet xheloz për ty? - Pse të bëhet. edhe ai ka lirinë e vet që ta bëj atje. Bile këto ditë duhet të vije. - Do ta sjellësh edhe atë? - Se di në se do të pranojë… - Thuaji se jemi djem të mirë e të pastër… Pas pak intervista mbaroi dhe Dori u ngrit të ikte. Tek dera Ladi e pyeti se kur do të vinte përsëri. - Kur do ti? - Nesër! - Po shokët e tu do të jenë? - Si të duash ti. - Unë u kënaqa shumë, por shpresoj se do të ma lajnë borxhin si ti… - Mos e përmend në sy të tyre se më ke rënë. Këto punë bëhen avash,avash. Shihemi nesër pra. - Shihemi, por edhe unë s’do të pres me kar në dorë gjithë kohës, që tu mbushet mendja, se janë djem të bukur dhe kam marrak t’ia provoj sidomos njërit… - Cilit? - Do ta marrësh vesh… Dhe duke thënë këto fjalë, iku.