Budapesti është quajtur “Parisi i Lindjes”. Megjithë kohën e gjatë nën regjimin komunist, ai pak nga pak po e merrte vehten, për të rikthyer shkëlqimin e tij të parë. Ndodhesha aty prej një jave, për të kontaktuar disa bisnezmenë. Punët u zgjatën pak dhe unë kisha filluar të mërzitesha. Në kohën e lirë, sillesha vetëm rrugëve dhe shesheve, duke parë bukurit e qytetit. Ndonjëherë shkoja në shetitoren buzë Danubit, ku të tërhiqnin vemendjen plot djelmosha të këndëshëm të cilët me buzëqeshje të kërkonin cigare. Më kanë interesuar gjithëmon djemtë e bukur prandaj afrohesha për t’i ofruar një cigare. Kur i ndodheshe pranë me zë të ulët të thonin:” A ju pëlqen të bëni seks me mua?”; “Sa..?”;”100 marka. Çfarë janë 100 marka për ju.” Nuk më ka pëlqyer kurrë, që të blinja partnerin tim. Kështu pa e zgjatur largohesha, për t’u mbledhur në qoshkun e restorantit të hotelit të këndëshëm ku isha vendosur, për t’u harruar me ndonjë gotë verë. Në stacionin e metros kishte njerëz. Po shikoja përreth, se cilin krah duhet të merrnja për të shkuar në stacionin tim, djathtas apo majtas. Prandaj pyeta rastësisht një djalë të ri, që kisha aty pranë dhe ai me një anglishte të pastër m’u përgjigj se ishta krahu i duhur. Megjithëse këmbyem vetëm pak fjalë, djaloshi më la mbresa, për pamjen e tij të hijshme. Ai ishte një djalë bjond, me trup të hedhur dhe sy të kaltër. Ah, përse më pëlqejnë gjithënjë këta bjondë me sy të kaltër. Nuk vonoi dhe treni erdhi. Në rrëmujën e hyrje daljeve, u ndodha përsëri ngjitur djaloshit, që mbante një çantë të madhe sportive në krah. Treni u nis. Njerëzit e shumtë të bënin të qëndroje ngjeshur me njeri tjetrin. Ndjenja pranë aromën e tij të këndëshme e cila të dehte me ngrohtësinë e saj. Pa menduar gjatë lëviza dorën, për të cikur me shpindën e saj organin e tij të butë. Në çast atë e përshkojë një drithmë dhe me pamje të alarmuar u shty në thellësi, për të shmangur çdo kontakt të mëtejshëm. Më erdhi keq për shqetsimin e tij. Jo çdo gjë që fluturon hahet. Në këto mendime arrita në stacionin tim. Përsëri turma që hipën e zbret dhe pas pak jam jashtë në ajrin e pastër. Por vetëm disa metra para meje shoh djaloshin, i cili kish lënë çantën në tokë dhe po rregullonte rripin e pantallonave. Çfarë bezdije,në se do të fillonte të kërkonte shpjegime. Pa e dhënë vehten eca drejtë dhe ai kur më pa të afrohesha, ngriti çantën e fillojë të ecte përkrah meje. -Zotri!- filloi ai plot sjellje.-Kishit ndonjë gjë tjetër për të më pyetur? U habita nga delikatesa e tij dhe mënyra që më pyeti, Por ngjarja e pak më parshme nuk më inkurajonte të mendoja kollaj për të dhe për të mos e zgjatur i themë: -Jo, faleminderit. Ai eci edhe pak përkrah meje dhe pastaj si të kish marrë një vendim më thotë: - Unë jam balerin i Ansamblit kombëtar hungareze. Ku pohim më habiti pa masë. M’u duk sikur të më kish dhënë kartvizitën e tij dhe të më bënte një propozim haptazi. Ndalova dhe duke u kthyer nga ai i themë: - Më vjen keq djalosh, por unë nuk kam të të jap 100 marka. Ai hapi sytë i çuditur dhe duke u skuqur pak shtoi: -Kush bëri fjalë për para!? Tani e kisha rradhën të skuqesha unë. U pamë sy në sy dhe me sa duket gjetëm njëri tjetrin. -Hoteli im është këtu pranë, - i themë dhe ai pranoi. Unë e thash llafin dhe fillova të hezitoja me vehte, pasi nuk e dija sjelljen e hotelierëve të Budapestit. Por kërkush nuk më pyeti gjë, kështu që mora çelsin dhe u ngjitëm në katin tim. Kur hymë në dhomë nuk ndeza dritën. Më pëlqente ashtu në errësirë, për më tepër që përballë dritares time ishte një shtëpi, që kush e di se çfarë njerëzish kurreshtar mbante mbrenda. Djaloshi la çantën më një anë dhe filloi të zhvishet. Ajo formë striptizi pa muzikë më ngacmonte. Unë isha më i ngadalshëm se helbete kisha më shumë skrupuj. Ai ishte kthyer me shpindë dhe shihnja pjesën e tij të mbrapshme. Kur u zhvesh tërësisht, më tha se e ndjente të nevojshme një banjë dhe u fut në dhomën e dushit. Ndërsa dëgjoja zhurmën e ujit që rridhte, zbulova shtratin dhe u ula në një cep të tij. Më dukej sikur po shihnja një ëndër, që më dukej ireale. Pas pak ai doli nga banja, i përshtjell me peshqirë në pjesën e poshtëme, ndërkohë që trupi i avullonte. Tani e kisha unë rradhën të lahesha. Së pari kreva të gjitha nevojat fizike për të qënë sa më i lirë. Pastaj u futa në banjo që të pastrohesha. Sapuni shkiste mbi lëkurën e lagur, ndërkohë që ferkoja të gjitha pjesët intime të trupit. Por mbi të gjitha nuk po më ngrihej dhe këtë nuk dija si ta shpjegoja. Kur dola e gjeta në shtrat, të mbuluar me një cep çarçafi në pjesët delikate. U shtriva pranë tij, duke lënë menjëanë peshqirin dhe duke u mbuluar me cepin tjetër të çarçafit. Nuk dija nga t’ja filloja. Unë isha më i madh se ai dhe duhet të kisha më shumë përvojë. Por në të vërtet unë isha analfabet me ato pak raste, që kisha patur në vendin tim ku është vështirë të shohësh një djalë në sy se mund ta mari për keq. Ai, pa humbur kohë u ngjit pas meje me një puthje të gjatë, që quhej franceze dhe që unë nuk e njihnja. Pastaj, i nxehur, fillojë të më puthte gjoksin, barkun për të arritur në pjesën time të ngritur. I dha nja dy të lëpira, që më shkaktuan drithma për mjeshtrinë e tyre, pastaj filloi ta fusi në gojë, duke e çuar gjithënjë e më thellë, deri sa arriti në fyt. Unë me siguri do të vjell në se e bej një gjë të tillë. Por ai nuk merakosej. Fillojë ta polponte sa lart poshtë. Gjë që më nxiti edhe më shumë. Fillova ta ndjej se po më derdhej dhe i thash të ndalonte. Por ai ishte në ekstazë, kështu që vazhdoi edhe me, duke e bërë rrjedhën e spermës të kërcente në fytin e tij. Ai e lëpiu mirë e mirë që të mos humbëte ndonjë pikë e pastaj më thotë: - Paske spermë të ëmbël. – Ishte e para herë që më thonin një gjë të tillë. Tani e kisha rradhën unë. Kisha një farë frike se do të zbuloja se sa pa eksperiencë isha. Në dy raste që kisha patur në Tiranë, marrëdhënja kish mbetur në qirje klasike, duke ia futur në vrimë dhe kaq. Fillova të provoj puthjet e gjoksit, kafshimin e majave të sisve dhe disa lëpimje të eksperimentuara më parë nga ai. E ndjenja tek nxitej nga veprime të tilla, e pastaj fillova të ulesha më poshtë për të arritur tek gunga e tij në përmasa të natyrshme. Të themë të drejtën e kam urryer kultin e falusit, megjithëse Apollonia e ka patur një nga perënditë e saj. Sa herë që bije rasti të gjithë mburren ose i mburrin pikërisht për përmasat e mëdha, duke thëne se e kishte kaq apo aq. Nejse , tani nuk ishte koha për filozofira, por për të treguar në praktikë çfarë isha i zoti të bënja. Ai, në këtë punë kish kryer akademin, ndërsa unë isha një injorant me fillore. Falusi i tij mbante ende erën e këndëshme të sapunit. Fillova ta lëpijë dhe pashë se ishte gjë e këndëshme. I lëpiva kokën, pastaj gjatësinë e tij, për të arritur tek testet e pastruara dhe pa qime. Përpiqesha t’i përpinja, por i kishte të mëdha dhe nuk futeshin në gojën time. Kështu e vetmja gjë që mbetej për të bërë ishte t’i lëpinja sa më me mjeshtëri, që të tregoja talentin tim ballkanik. Faza e mëtejshme ishte më e vështirë. Duhet të provoja t’ia gëlltitja falusin e tij. Ngadalë fillova t’a marr në gojë, duke ndjerë ngrohtësinë e organit të tij të ngrehut. Pastaj ta fusnja pak më thellë, por pa guxuar të shkoja më tej. -It isn’t a big cock,- më thotë ai anglisht. Edhe unë e dija këtë por nuk e bëja dot. Atëhere ai më vuri dorën në kokë dhe e shtyri me force, duke më shkuar deri në grykë. Thash se u mbyta. Ai e lirojë dorën dhe unë doja ta nxirrnja. Por një shtryse e re e ktheu karin e tij në pozicionin e parë. Tani më dukej më e lehtë për t’u përpirë. Por kjo ishte nxitja e tij e fundit, pasi valët e spermes kërcyen në grykën time dhe bënë të provoja për herë të parë shijen e tyre. M’u duk e hidhur apo e kripur. Kur e nxorri , mora menjëherë peshqirin për ta pështyrë. Pashë fytyrën e tij të qeshur, nga mospërvoja ime. -E paske për herë të parë, - thotë dhe unë pohova. Ai m’u afrua e më puthi, duke thëthirë atë çka kish mbetur në gojën time dhe pash që kjo i jepte kënaqësi. Mua më kish mbetur ende i ngrehur, ndoshta nga zhvilimet e fundit. Kalova dorën midis shalëve për të gjetur vrimën e tij të ngrohet. -Ke preservativë? – më pyet. Unë nuk isha i përgatitur për takime të tilla dhe më erdhi keq që nuk kisha një me vete. Ai u ngrit dhe nga xhepi i prapëm i pantallonave nxorri një paketë me prezervativa. Më zgjati njërën dhe unë shpejtova t’a vinja, duke kuptuar mesazhin. Ato ishin të lubrifikuara, megjithatë nuk përtova t’ia lynja mirë e mirë vrimën me pështymë, të cilin ai e shfrytëzoi për të futur fillimisht gishtin e tij të mesit dhe të manovronte me të për t’a hapur vrimën sa më shumë. Pastaj futi dy gishtat, që e bënë të gatëshme, për përmasat e timit. Ai u kthye në një pozicion të përshtatshëm dhe unë shpejtova të vendosesha mbi të. Në çdo gjë ndjehej fryma e bashkëpunimit. Ai hapi pak felet e tij për të dëftyer vrimën tashmë të përpunuar. E mbështeta kokën dhe e shtyva lehtë. Ajo u fut kollaj në vrimë. Pas një pritje të shkurtër e shtyva më tej, për të arritur diku tek gjysma. -Prit!- më thotë ai. Dhe unë prita. –Ec, - më thotë përseri dhe ai imi zhytet deri në fund. Pas pak fillova pompimet, të cilat i jepnin kaq kënaqësi sa ndjehesh në ofshamjet me të cilat ai shoqëronte çdo lëvizje përpara, duke thënë: “Edhe më, edhe më”. E kisha nën vete trupin e tij të bukur e të butë. E kisha rrethuar me duar, duke i ferkuar falusin e tij që t’ia mbanja ngrehur, por ashtu siç ishim e kisha të vështirë ta puthnja, gjë që e dëshëronja shumë. Prandaj në një çast ndalova, i thash që të kthehej dhe, duke ia mbeshtetur këmbët mbi supet e mi, e futa rishtazi, duke u zgjatur deri në buzët e tij të ngrohta, të cilat më jepnin mjaft pune për t’i thethitur, lëpire e kafshuar lehtazi, për të ndjer një ekstazë seksuale të pa provuar më parë. Pas një pompimi të gjatë, më së fundi m’u derdh. Qendruam pak pa lëvizur mbi njeri tjetrin. Mu përpara meje kisha fytyrën e tij të bukur e të kënaqur nga qirja e gjatë. Vazhdoja ta puthnja nga pak, si për të vertetuar pronësinë mbi të. Pastaj ia nxorra. Ai u shtri i lodhur nga pozicioni i pavolitshëm në të cilin kish qëndruar kaq. Tashmë i ishte shkrehur dhe të gjitha përpjekjet e mija për t’ia ngritur, nuk patën rezultat. Për një çast ai sikur u përmend, pa orën dhe u hodh në këmbë. -Çfarë ke? – e pyes. - Unë duhet të isha që para një ore në prova. Kush e dëgjon baletmaestrin për këtë vonesë. Do të jetë bërë xhinde. Ndërsa fliste vazhdonte të vishej rufeshëm. E shihnja si i mbuloheshin pjesët e trupit, duke bërë një stiptizë në të kundërt. Kur u vesh, hodhi çantën në krah, u puthëm edhe një herë dhe duke dalë më tha: - S’më vjen keq për fjalët që do të ha, se qe një pasdite me të vërtet për t’u mbajtur mend. Kur kisha mbetur vetëm me aromën e tij, atëhere u kujtova, që nuk kisha pyetur as si quhej dhe as numrin e telefonit të tij. Ndoshta rastësia do na piqte rishtazi në qytetin e madh të qejfeve.
